نایلون یک نام عمومی برای خانواده ای از پلیمرهای مصنوعی متشکل از پلی آمید است که واحدهای تکراری هستند که با پیوندهای آمیدی به هم متصل شده اند. نایلون یک ترموپلاستیک ابریشم است که معمولاً از نفت ساخته می‌شود و می‌تواند با ذوب شدن به الیاف، لایه‌ها یا اشکال تبدیل شود. پلیمرهای نایلونی را می توان با افزودنی های مختلف برای دستیابی به انواع ویژگی های مختلف مخلوط کرد.
این ماده برای اولین بار در سال 1935 توسط یک محقق شیمی آمریکایی به نام والاس کاراترین تولید شد.
نایلون یکی از مواد پلاستیکی است که در صنعت بسیار استفاده می‌شود. این نوع پلاستیک دارای دو درجه‌ی مختلف است که به عنوان نایلون درجه یک و نایلون درجه دو شناخته می‌شوند.
در این مقاله قصد داریم، نایلون درجه یک و نایلون درجه دو را بررسی و با هم مقایسه کنیم. برای درک بیشتر و بهتر تفاوت این دو نوع نایلون، این مطلب را مطالعه کنید.
ویژگی های نایلون درجه یک
نایلون یکی از مواد پلیمری مصنوعی است که به عنوان یکی از مواد پرکاربرد در صنایع مختلف استفاده می‌شود. ویژگی‌های نایلون درجه یک شامل موارد زیر می‌شوند:
- مقاومت بالا در برابر خراشیدگی و سایش
- مقاومت بالا در برابر حرارت، نور خورشید و پیری
- مقاومت بالا در برابر شکستگی و خمش
- انعطاف پذیری بالا
- سبک وزن و قابلیت حمل آسان
- مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی و روغن
- قابلیت بازیافت واستفاده مجدد
- ضد آب بودن و عدم جذب رطوبت
- قابلیت شکل‌دهی مناسب به صورت رشته‌ای، فیلمی و یا شکل داده شده به صورت قطعات
نایلون درجه یک به دلیل ویژگی‌های فوق، در تولید محصولاتی زیادی به کار می‌رود.
در چه صنایعی از نایلون درجه یک استفاده می‌شود؟
نایلون درجه یک به دلیل خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بالاتری که دارد، در بسیاری از صنایع و محصولات استفاده می‌شود. به عنوان مثال:
صنایع خودروسازی:
در تولید قطعات داخلی و خارجی خودرو مانند باگز، کابل، شیلنگ، شیلنگ ترمز، کفشک، لاستیک‌های تقویت شده با نایلون و …
صنایع الکترونیکی:
در تولید قطعات الکترونیکی مانند پوشش کابل‌های الکتریکی، شیلنگ‌های حفاظتی الکترونیکی، انواع پوشش‌های فیلمی و عایق‌های برقی و …
صنایع پوشاک:
در تولید پارچه‌های نایلونی مانند شلوار، کت، شلوارک، جوراب‌های نایلونی و …
صنایع بسته‌بندی:
در تولید بسته‌بندی‌های نایلونی برای مواد غذایی و مواد شیمیایی، کیسه‌های حمل و نقل و …
صنایع پلاستیک:
در تولید قطعات پلاستیکی مانند حلقه‌های پلاستیکی برای بطری، قطعات صنعتی و …
صنایع پزشکی:
در تولید لوازم پزشکی مانند پوشش‌های نایلونی برای سرنگ و کانول، دستکش‌ها و …
صنایع ورزشی:
در تولید کفش‌های ورزشی و لباس‌های ورزشی مانند شورت و تیشرت و …
به طور کلی، نایلون درجه یک در بسیاری از صنایع به دلیل خصوصیات بالایی که دارد، به عنوان یک جایگزین مناسب برای مواد دیگر استفاده می‌شود.
نایلون درجه یک
ویژگی های نایلون درجه دو
نایلون درجه دو یکی دیگر از انواع نایلون است که در صنایع مختلف استفاده می‌شود. این نوع نایلون دارای ویژگی‌های زیر می‌باشد:
- مقاومت خوب در برابر خوردگی و اکسیداسیون
- مقاومت بالا در برابر شکستگی و خمش
- انعطاف پذیری خوب
- مقاومت بالا در برابر حرارت و سایش
- قابلیت شکل‌دهی مناسب به صورت رشته‌ای، فیلمی و یا شکل داده شده به صورت قطعات
- قابلیت پوشش دادن بر روی سطوح مختلف
- قابلیت جذب رنگ و رنگ‌پذیری خوب
- مقاومت خوب در برابر مواد شیمیایی و روغن
- قابلیت بازیافت واستفاده مجدد
نایلون درجه دو در تولید موادی مانند فیلم‌های پلیمری، لوله‌ها، پوشش‌های محافظ و … به کار می‌رود. همچنین این نوع نایلون به عنوان یک جایگزین مناسب برای فلزات در برخی از کاربردهای صنعتی، از جمله تولید قطعات خودرو، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چه صنایعی از نایلون درجه دو استفاده می کنند؟
نایلون درجه دو به دلیل قیمت کمتری که دارد، در بسیاری از صنایع و محصولات نیز استفاده می‌شود. به عنوان مثال:
صنایع بسته‌بندی:
در تولید کیسه‌های بسته‌بندی برای کالاهای غذایی و غیر غذایی، کیسه‌های زباله، کیسه‌های حمل و نقل و …
صنایع پلاستیک:
در تولید محصولات پلاستیکی مانند قطعات صنعتی، لوازم خانگی و …
صنایع ساختمانی:
در تولید محصولات ساختمانی مانند توری پلاستیکی، پوشش‌های پایه‌ی آبی و …
صنایع کشاورزی:
در تولید کیسه‌های بسته‌بندی برای کود و دانه، شیلنگ‌های حفاظتی و …
صنایع خدماتی:
در تولید محصولاتی مانند کیف‌های خرید، کیف‌های سفر و …
صنایع بازیافت:
نایلون درجه دو، به دلیل قیمت کمتری که دارد، برای تولید محصولات بازیافتی نیز کاربرد دارد.
به طور کلی، نایلون درجه دو، به دلیل هزینه کمتری که دارد، برای صنایعی که نیاز به خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بالایی ندارند، به عنوان یک جایگزین مناسب برای نایلون درجه یک استفاده می‌شود.
نایلون درجه دو
تفاوت نایلون درجه یک و درجه دو
نایلون درجه یک و نایلون درجه دو، دو نوع متفاوت از نایلون هستند که در ترکیبات و خواص آن‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد. از جمله این تفاوت ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تفاوت اصلی بین نایلون درجه یک و درجه دو، مربوط به میزان خلوص و کیفیت ماده اولیه استفاده شده در تولید آنهاست.
1- نایلون درجه یک از مواد اولیه گرانول که از مواد پتروشیمی تولید می‌شود با کیفیت بسیار بالا تهیه می‌شود و دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بهتری است. از دیگر ویژگی‌های آن می‌توان به مقاومت بالاتر در برابر حرارت، سایش، شکست و ضربه، انعطاف‌پذیری بالاتر و ظاهری بهتر اشاره کرد.
در مقابل، نایلون درجه دو از مواد اولیه حاصل از بازیافت پلاستیک (مواد اولیه ضایعاتی) تهیه می‌شود و خصوصیات آن نیز کمتر از نایلون درجه یک است. این نوع نایلون به دلیل هزینه کمتر و قابلیت تولید بیشتر، در برخی موارد به جای نایلون درجه یک استفاده می‌شود.
2- مقاومت به شکست: نایلون درجه یک دارای مقاومت به شکست بسیار بالاتری در مقایسه با نایلون درجه دو است.
3- پایداری حرارتی: نایلون درجه یک پایداری حرارتی بسیار بالاتری در مقایسه با نایلون درجه دو دارد.
4- سختی: نایلون درجه یک نسبت به نایلون درجه دو سخت تر است.
5- قابلیت شکل‌دهی: نایلون درجه یک به راحتی شکل‌پذیری دارد و قابلیت شکل‌دهی مناسب به صورت رشته‌ای، فیلمی و یا شکل داده شده به صورت قطعات را داراست. اما نایلون درجه دو به دلیل سختی کمتر خود، قابلیت شکل‌دهی کمتری دارد.
6- قیمت: نایلون درجه یک در مقایسه با نایلون درجه دو قیمت بالاتری دارد.
هر دو نوع نایلون در صنایع مختلف استفاده می‌شوند، اما برای هر کاربرد خاصی، نوع مناسب نایلون باید با توجه به خصوصیات مورد نیاز انتخاب شود.
راه های تشخیص نایلون درجه یک و درجه دو
از شاخصه های تشخیص نوع نایلون و کیفیت آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
رنگ: با این روش، می‌توان نوع نایلون را بر اساس رنگ آن تشخیص داد.
نایلون درجه دو معمولاً با رنگ تیره‌تری نظیر مشکی، آبی تیره و قهوه‌ای شناخته می‌شود. این رنگ‌ها به دلیل حضور بیشتر مولکول‌های آمید در نایلون درجه دو ایجاد می‌شوند. در مقابل، نایلون درجه یک معمولاً با رنگ روشن‌تری نظیر سفید، آبی روشن و خاکستری شناخته می‌شود. این رنگ‌ها به دلیل حضور بیشتر مولکول‌های هکسامتیلن‌دی‌آمین در نایلون درجه یک ایجاد می‌شوند.
بو: با این روش، می‌توان نوع نایلون را بر اساس بویی که آن ایجاد می‌کند، تشخیص داد. نایلون درجه یک معمولا بویی بدی ندارند، در حالی که نایلون درجه دو بویی زننده و نامطبوع دارد. این بوها به دلیل تفاوت در ترکیب شیمیایی نایلون درجه یک و درجه دو ایجاد می‌شوند. همچنین، به دلیل اینکه بوی نایلون در طول زمان و با تغییر شرایط نگهداری ممکن است تغییر کند، دقت در تشخیص نوع نایلون با استفاده از این روش بسیار حائز اهمیت است.
خاصیت کشسانی: با این روش، می‌توان نوع نایلون را بر اساس مقاومت آن در برابر کشش تشخیص داد. در این روش، نمونه‌ای از نایلون برای تست کشش در ماشین تست کشش قرار داده می‌شود و مقدار کشش مورد نیاز برای شکست آن ثبت می‌شود. نایلون درجه یک به دلیل ساختار آن، مقاومت بیشتری در برابر کشش دارد. در مقابل، نایلون درجه دو به دلیل ساختار آن، مقاومت کمتری در برابر کشش دارد.
بنابراین، اگر نمونه نایلون مقاومت بیشتری در برابر کشش داشت، احتمالاً نایلون درجه یک است. در غیر این صورت، احتمالاً نایلون درجه دو است.
اما باید توجه داشت که روش تشخیص بر اساس رنگ، بو و خاصیت کشسانی، تنها در مواردی که نایلون درجه یک و درجه دو با رنگ، بو و کشش متفاوتی تولید شده باشند، کارآمد است. در مواردی که نایلون درجه یک و درجه دو با موارد مشابه تولید شده باشند، این روش به درستی کار نخواهد کرد.
سخن پاياني
برای تعیین اینکه کدام نوع نایلون برای شما مناسب است، باید به نیازهای و کاربردهای خود توجه کنید. اگر کار شما نیاز به مقاومت بیشتری دارد، بهتر است از نایلون درجه یک استفاده کنید. اگر کار شما نیاز به مقاومت کمتری دارد و قیمت مهمترین عامل برای شماست، درجه دو را انتخاب کنید. همچنین، ممکن است برای برخی کارها، انتخاب نوع مشخصی از نایلون به دلیل ویژگی‌های خاص آن، مناسب باشد. در هر صورت، با مشاوره با کارشناسان ما می‌توانید تصمیم بهتری بگیرید.